به گزارش مشرق، «برای جلوگیری از آزار جنسی، "دست دادن" در قوانین جدید محیطهای کاری انگلستان ممنوع میشود» این خبری بود که بعد از یک تحقیق از کارمندان انگلستان، در رسانههای این کشور منتشر شد. هر سال پروندههای متعددی در خصوص آزارجنسی زنان در محل کار در این کشور تشکیل میشود که این موضوع علاوه بر اینکه امنیت روانی و آرامش زنان در محیط کار را مختل نموده، باعث تحمیل هزینههای سنگین به شرکتها و موسسات شده است. در این گزارش به بررسی علتهای گرایش جامعه کاری انگلیس به رویکردی میپردازیم که با تلاش برای ممنوعیت کامل تماس فیزیکی بین زن و مرد، به دنبال کاهش آزار جنسی زنان در محیطهای کاری است.
اکثر کامندان انگلیس خواستار اعمال محدودیتاند
روزنامه «مترو» پرتیراژترین روزنامه انگلیس است که اولین بار موضوع «منع دست دادن» در محیطهای کاری انگلستان را مطرح کرد. این روزنامه در مصاحبه با «کیت پالمر» متخصص و کارشناس منابع انسانی، به پژوهشی اشاره میکند که با مشارکت حدود دو هزار کارمند انگلیسی انجام داده است، سه چهارم آنها خواستار این بودند که هر گونه تماس فیزیکی در محل کار ممنوع شود. بعد از طرح این موضوع در «میرور»، این مساله در سایر رسانههای معتبر این کشور مانند «دیلیمیل»، «سان»، «میرور» نیز بازتاب یافت و از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گرفت.
ممنوعیت کامل، یک راهحل برای همیشه
آزار جنسی در محیطهای کاری انگلیس به شکلهای مختلفی صورت میگیرد و باعث میشود زنان در محل کار احساس امنیت نکنند. اما از یک طرف نظارت و کنترل تعاملات برای برخورد با اشکال نامناسب، عملاً شدنی نیست. از طرفی دیگر در مورد اینکه کدام تماس فیزیکی مناسب و کدام نامناسب است، سردرگمی وجود دارد. به همین خاطر بسیاری معتقدند باید تماس فیزیکی به هر شکلی ممنوع شود تا جلوی همه این اشکال مختلف آزار گرفته شود.
بیشتر بخوانید:
آمار تکان دهنده تجاوز به کودکان در آلمان
علت استقبال از طرح این موضوع اینگونه عنوان شده که بسیاری از کارمندان زن خوشحال میشوند که مجبور نباشند برخوردهای نامناسب و ناخوشایند را در محل کار تحمل کنند. از جمله برخوردهای آزاردهنده جنسی که شکلهای مختلفی به خود گرفته است و بهترین راه حل این است که یکبار برای همیشه جلوی آن گرفته شود.
زنان کارمند احساس امنیت روانی ندارند
پالمر، معاون یک موسسه معتبر بریتانیایی در حوزه منابع انسانی است و این پژوهش را با هدف افزایش بهرهوری و احساس رضایت شغلی کارکنان در محیطهای کاری انگلیس انجام داده است. نتایج این پژوهش، که در وبسایت «توتال جابز» آمده، مشکلات کارمندان در محیط کار را بهصورت مصداقیتر مورد بررسی قرار داده است. بر این اساس از هر سه کارمند، یک نفر برخوردهای نامناسب را از سمت همکاران خود یا ارباب رجوع تحمل کرده است. همینطور یک چهارم کارمندان از همکاران یا ارباب رجوع خود به خاطر شکل تماس فیزیکی که در تعاملاتشان دارند، دوری میکنند. یک سوم کارمندان نیز گفتهاند برخوردهای نامناسب در زمان احوالپرسی، باعث بد شدن حال آنها میشود. بهعبارت دیگر احساس امنیت روانی خود را بواسطه این برخوردها از دست میدهند و در نهایت بیشتر این کارکنان درخواست داشتهاند که آنها خواستار تنظیم یک دستورالعمل شفاف در خصوص برخوردهای مناسب و قابل قبول در محل کار شدهاند.
آزارهای جنسی، بهرهوری کاری را کم میکند
مدیر بازاریابی سایت توتالجاب که در حوزه مسائل مربوط به محیط کار تخصص دارد میگوید: «فرقی ندارد این برخورد نامناسب یک تماس فیزیکی ناخودآگاه باشد یا از سر قصد و نیت؛ تحقیق ما نشان میدهد که خوشوبشها در محل کار میتواند به سمت برخوردهای زننده منحرف شود و میتواند تاثیری جدی بر روی بهرهوری و رضایت شغلی داشته باشد».
او همچنین به این نکته که بسیاری از کارمندان ترجیح میدهند از همکاران خود دوری کنند تا با یک برخورد نامناسب مواجه نشوند میگوید: «کاملا واضح است که در محیط کاری باید حد و مرزهایی تعیین شود که یک فضای کاری امن و راحت را فراهم کند و مانع از کار کردن نشود.» این مدیر حوزه اشتغال، معتقد است دستورالعملهایی که یک ارتباط منقی و معقول را بین کارمندان مهیا میکند، به آنها این امکان را میدهد که بر روی کار تیمی خود تمرکز کنند.
یک اتفاق ناخوشایند فراگیر
این نظرسنجی راهکارهایی را نیز برای مدیریت تماسهای فیزیکی ناخوشایند ارائه داده است. مثلاً یک خانم به هر دلیلی، مخصوصاً برای اجتناب از آزار جنسی، نمیخواهد با همکار مرد خود دست بدهد یا به او اجازه دهد به بهانه احوالپرسی نزدیکش شود؛ برای مدیریت چنین ارتباط ناخوشایندی دستش را محکم دو طرف بدن خود قرار دهد یا پشت سرش قرار دهد. این واکنش اکثر افراد را متوجه معذوریت فرد میکند. در واقع به آنها سیگنال میدهد که تماس فیزیکی او را اذیت میکند.
در بحثهایی که پیرامون آزارجنسی زنان در احوالپرسیهای فیزیکی مطرح است، یک مثال معروف در رسانههای انگلیس وجود دارد که مربوط به جرمی کوبین، رهبر حزب کارگر این کشور است. این سیاستمدار انگلیسی جلوی خبرنگاران در حال خوشوبش با «امیلی تورنبری»، یکی از سیاستمداران زن این کشور بود که تصویر دست زدنِ وی به بخشی از بدن خانم تورنبری بر روی آنتن زنده تلویزیون این کشور پخش شد.
۱۵ درصد از کارمندانی که در نظرسنجی مذکور شرکت کردهاند، زمانی که همکار مردشان با آنان دستداده و یا برای ابراز همدردی یا خوشحالی به آنها نزدیک شده، چنین اتفاق ناخوشایندی را تجربه کردهاند.
کارفرمایان استقبال میکنند
آنچیزی که باعث استقبال شرکتها و کارفرمایان از اعمال این قانون در محیطهای کاری شده است، پروندههای متعدد شکایت از آزار جنسی در محل کار است که توسط زنان کارمند انگلیسی در مراجع قضایی تشکیل میشود و هزینههایی سنگین برای شرکتها به همراه دارد. پالمر میگوید کارفرمایان باید به کارمندانشان خاطرنشان کنند که در برخورد با همکارانشان رفتاری معقول داشته باشند اما حد و مرزها را رد نکنند.
این موضوع محل بحث کارشناسان در رسانههای سایر کشورها نیز قرار گرفت که طی آن به بررسی نکات منفی یا مثبت چنین قانونی پرداختند. از جمله پایگاه «سان» در تورنتو به بررسی ابعاد ممنوعیت دست دادن پرداخته و نوشته موضوع تماس فیزیکی مناسب، مسأله اصلی است؛ خیلی از کارفرمایان بسیار از این موضوع استقبال میکنند که قانونی مانع از هر گونه تماس فیزیکی بین کارمندانشان شود. علت این استقبال، پروندههای قضایی مربوط به آزارهای جنسی در محیطهای تحت مدیریت آنها عنوان شده است.
این رسانه البته ابعاد دیگری از موضوع را نیز مورد بررسی قرار داده است. از جمله اینکه دست دادن یک عادت قدیمی است اما ممنوعیت آن در محل کار علاوه بر اینکه مانع از آزارهای جنسی متعدد میشود، از نظر سلامتی و بهداشت نیز فواید و مزایایی زیادی دارد. «سان تورنتو» در ادامه به مثالهایی در این خصوص اشاره میکند و حتی نظرات یک پروفسور جامعهشناسی میکروبیولوژی را نیز در ادامه میآورد.
بهنظر میرسد با توجه به عواقبی که چنین ممنوعیتی در پی خواهد داشت این رسانهها به دنبال آن هستند که با ارائه نظرات علمی، مخاطب خود را در مورد لزوم وجود چنین قانونی قانع نمایند.
تفکیک و ایجاد حریم، یک دستورالعمل رو به گسترش
قرار دادن حریم بین زن و مرد، راه حلی بوده است که در سالهای اخیر برای جلوگیری از آزار جنسی زنان در کشورهای غربی در پیش گرفته شده و مورد استقبال گسترده زنان قرار گرفته است. همین سال گذشته بود که سوئد بعد از دریافت گزارشهای متعدد در خصوص آزار جنسی و تجاوز به زنان در فستیوال سالانه موسیقی، تصمیم گرفت این فستیوال را تنها با حضور زنان برگزار کند. چندی پیش نیز خبری مبنی بر تأسیس جزیره اختصاصی زنان در رسانههای غربی منتشر شد. جزیرهای که با هدف ایجاد محیطی آرام و امن برای گذراندن تعطیلات زنان توسط یک کارآفرین آمریکایی در ایسلند تأسیس شد. به این دو مورد باید باشگاههای ورزشی اختصاصی، تاکسیها و کلوپهای زنانه را نیز اضافه نمود.